Het gaat goed met de Nederlandse dramaserie. De kijkcijfers van bijvoorbeeld Divorce, Moordvrouw, ‘t Schaep, Danni Lowinski, Celblok H, Smeris of Flikken Maastricht stemmen zenderbazen tevreden. Mooie scores en een onderscheidende titel om mee te smoelen. En daar varen acteurs en filmmakers wel bij, al ontstaan er problemen door de snelle groei.
Zoals Will Koopman, hij Talpa Fictie momenteel verantwoordelijk voor zes nieuwe dramaseries, waaronder De Familie Kruys. “Natuurlijk gaat het erom dat series als Danni Lowinski en Dokter Tinus heel goed scoren, maar drama geeft zo’n zender ook een beter imago. In de NRC stond er een heel positief stuk over Danni Lowinski. Daardoor krijgt de zender een betere naam.”, legt ze uit in Revu. En waar Nederlands drama een jaar of tien terug nog voor de elite was, is het nu mainstream. “Opeens kijkt iedereen, van de buurvrouw tot en met de notaris.”
Drama blijft een dure tak van sport voor tv-zenders, een uurtje drama maken kost veel meer dan een amusement, een programma op lokatie of een live talkshow. Toch levert het ook wat op, zegt Willem Zijlstra van FourOne.Media. “Het mooie aan drama is dat je het geld niet direct kwijt bent, maar dat je op de lange termijn ook geld verdient. Via de herhalingen, Netflix en dvd’s kun je nog behoorlijk wat terughalen. Je kan beter een slechte dramaserie maken dan een middelmatige entertainmentshow.”
Dat nu vrijwel elke zender zijn eigen dramaserie uit de grond stampt (SBS testte onlangs twee pilots op de kijker uit, Net 5 komt met vier nieuwe titels en zelfs Videoland maakt een eigen serie) zorgt wel voor krapte op de arbeidsmarkt. Will Koopman: “We hebben te weinig acteurs, je vecht elkaar bijna de tent uit om een goede acteur te krijgen. We willen allemaal Benja Bruijning of Peter Paul Muller, maar die werken natuurlijk overal. We zijn gewoon niet zo’n groot land. We maken altijd een goede mix van grote publiekstrekkers en iets minder bekende goede acteurs. Linda de Mol met Annet Malherbe is een goede combinatie of Jeroen Spitzenberger met Dirk Zeelenberg.”