Column Bert Brussen: FITNA

Twee keer in mijn leven lag ik wakker van een op handen
zijnde televisie- of filmvertoning. Twee keer in mijn leven ging ik,
voorafgaande aan die vertoning, er van uit dat de wereld na vertoning volstrekt
anders zou zijn. Een revolutie zou plaatsvinden, fundamenten zouden worden
onderuitgehaald, oude waarden zouden waardeloos blijken en het leven zou het
leven niet meer zijn.

De eerste keer ging het om een
televisie-uitzending van een zekere Peter R. de Vries. Deze R. de Vries had
namelijk een BLOEDSTOLLENDE verborgen camera-actie uitgevoerd en daardoor was
het mysterie van de verdwenen Natalee Holloway voorgoed opgelost. Dagen moesten
we wachten voordat we ook maar een fragmentje van deze BLOEDSTOLLENDE reportage
te zien kregen, maar jongens jongens jongens, nou nou nou, dat het spannend en
bijzonder ging worden, dat stond vast.

Alles wat men wist over Aruba,
Amerikaanse cheerleadertjes en verwende zoontjes van wannabe rechters zou
voorgoed veranderen. Na uitzending van de BLOEDSTOLLENDE reportage zou Peter R
de Vries de nieuwe koning, keizer en admiraal van de internationale
misdaadjournalistiek worden en zou blijken dat de waarheid, dé waarheid,
duizend maal duizend maal vreemder was dan gedacht.

Uiteindelijk moest ik het met
zeven miljoen andere gek gemaakte kijkers doen met een twee uur durende
BLOEDSTOLLEND saaie aflevering van Peter R de Vries. De aflevering bestond voor
anderhalf uur uit reclame en voor negenentwintig minuten en dertig seconden uit
indirecte bewijzen, verzonnen conclusies en oud materiaal. Het schokkende
nieuws zelf, een Joran van der Sloot die stoned wat onzinnigs bij elkaar loog
in de met camera’s volgepakte auto van een crimineel, duurde hooguit dertig
seconden.

De volgende dag gebeurde er
niets, draaide de aarde nog steeds rond de zon, was Aruba niet naar de bodem
van de oceaan gezonken en was er geen lijk van Natalee Holloway. Zelfs de
schoenen van Joran van der Sloot waren nog niet gevonden. En dan weet je het
wel: geen schoenen, geen zaak. Iedereen zuchtte diep, deed een drol en stapte
in de auto richting de file. Alles was weer zoals het was.

De tweede keer dat ik wakker lag
van een op handen zijnde televisie-aflevering ging het om een uiterst KWETSENDE
film van een Limburgse freak met de bijnaam “politicus”. Volgens alle andere
freaks met de bijnaam “politicus” zou deze film uiterst KWETSEND zijn,
schokkend, haatzaaiend en respectloos. Dit zou een ware oorlog veroorzaken, in
binnen en buitenland. Onze commander in chief Jan Peter droeg er persoonlijk
zorg voor dat alle landen buiten Europa goed op de hoogte waren van de uiterst
KWETSENDE inhoud van deze film en bleef er vooral op hameren dat de regeringen
van die landen gekwetst en gegriefd moesten reageren. Het zou na de film van
Wilders nooit meer hetzelfde zijn: auto’s zouden in vlammen opgaan, Nederlandse
bedrijven in het buitenland konden wel inpakken, stewardessen zouden niet meer
durven vliegen, de eeuw van het beest zou aanbreken en het Torentje van
Balkenende zou in vuur en zwavel vergaan.

Een christelijke hbo’er met de
hilarische artiestennaam Doekle kocht een hele pagina van een voorheen
objectieve, betrouwbare en christelijk betrokken krant, een multimiljonair die
zegt SP’er te zijn kocht een aantal regels Volkskrant om Wilders via wat
u-bochten en jij-bakken met de holocaust gelijk te trekken en Nederland
balanceerde op het randje van haar bestaan, want jongens jongens jongens, nou
nou nou, dit ging me een film worden.

Het resultaat, FITNA, hebben u en
ik kunnen zien. Een 15 minuten durend samenraapsel van slaapverwekkende
beelden, wat selectief geciteerde Koranverzen en een propagandistische
boodschap om  toch vooral op de PVV te stemmen, dat alles gemaakt in Windows
Moviemaker.

Het was ronduit KWETSEND om te
zien hoe beperkt de creativiteit van dergelijke propagandamakers is. Bovendien
kostte het me uren om de film fatsoenlijk te downloaden, wat ik als zeer
KWETSEND heb ervaren.

Vandaag is Nederland er nog.
Iedereen staat weer in de file, de moslims doen hun vrijdaggebed, in
Afghanistan en Iran liggen de Nederlandse vlaggen weer in de kast en verbranden
ze gewoon weer homo’s en overspelige vrouwen, stewardessen zijn als vanouds
bezig met hun mile high lidmaatschap, ik draaide een drol en alles was weer
zoals het was.

Dit was dus écht de laatste keer
dat ik heb geloofd dat Nederlanders echt wat spannends en schokkends kunnen
maken. Als er ooit weer een joker komt die zegt BLOEDSTOLLENDE en KWETSENDE
beelden te hebben dan draai ik mij nog een keer om. Maar ik ga er van uit dat
er geen volgende keer komt, en als die wel komt ga ik er van uit dat we geen
regering meer hebben die eerst de heilige oorlog begint en dan pas een oorzaak
bij elkaar liegt.

Want aan de Balkenendiaanse
praktijken voorafgaande aan de draak die FITNA heet, zou zelfs Bush nog een
puntje kunnen zuigen. Die loog en bedroog tenminste nog iets met
massavernietigingswapens bij elkaar; een stuk bedreigender en angstaanjagender
dan een animatiefilm in de zendtijd voor politieke prutspartijen.

Wat dat betreft is er maar één
grote verliezer, één grote prutser en één grote faler: Jan Peter Balkenende.
Deze man is een gevaar voor de westerse samenleving, voor de sociale cohesie en
voor het midden- en kleinbedrijf in het buitenland en dient zo spoedig mogelijk
opgenomen te worden in een christelijk rusthuis vol cliniclowns. Het gevaar blijkt
namelijk niet het moslimextremisme maar het paniekzaaiende CDA-extremisme.

Waarvan akte.

Meer columns van Bert Brussen