Zijn we net van De Tafel Van 5 af (overigens is mij ter oren gekomen dat Katja en Thijs nog gewoon elke werkag om 18:00 uur naar Net 5 kijken omdat ze weigeren te accepteren dat het niet meer bestaat) krijgen we Vrouw & Paard (2 oktober, Nederland 2, 21:15 uur) er weer voor terug. Vrouwen met een mening lijken onuitroeibaar. En maar kleppen over het glazen plafond, de verseksualisering van de meisjesmoraal en andere dingen die alleen Heleen Mees en Stine Jensen interessant vinden.
Nouja, over concurrentie hoeven ze bij de VARA dus niet meer te klagen, dat scheelt, maar gezien de wel erg matige kijkcijfers van een vorig seizoen Vrouw & Paard zou ik me er als netmanager niet aan durven wagen. Ook al zijn nieuwe gasten Hassnae Bouazza, Barbara Barend en Marianne van den Anker (ooit bekend als Leefbaar Rotterdammer) nu al veelbelovender dan een tafeltje voor vijf met onder anderen Hedy d’Ancona en de schrijvende zalvende theemuts Aaf, wier achternaam alleen voor een blijvend succes in de grachtengordel zorgt. Te verwachten valt dat zeker Bouazza (moslim) en Barend (jood) tenminste over het Israel-Palestina conflict elkaar lekker in de haren zullen vliegen.
Hoe het toch komt dat ze bij de omroepen voortdurend in de veronderstelling verkeren dat Nederland zit te wachten op een mening van vijf vrouwen zonder voorzitter, zonder moderatie, zonder script en zonder degelijke presentatie is mij een raadsel. De payoff “het wekelijkse VARA-discussieprogramma over alles wat vrouwen bezighoudt en óók voor mannen interessant is” zal dan ook wel cynisch bedoeld zijn.
Deze column verscheen eerder in weekblad Revu.
In de Opzij noemen ze dat feminisme 3.0. En ik weet nog steeds niet welke versie ik aan moet schaffen…
Ik zal er in ieder geval niet naar kijken verwacht ik. Een vrouwentalkshow… afschuwelijk!