Een jaar lang trok Claudia de Breij zich terug uit de media om te werken aan haar oudejaarsconference. Die opdracht is nu volbracht, en dus heeft ze weer ruimte om op te duiken als opiniemaker. Toch zal ze dat minder vaak gaan doen, dus bijvoorbeeld minder Claudia als tafeldame bij De Wereld Draait Door. De cabaretière heeft het als bevrijdend ervaren om niet elke keer haar mening te geven.
Claudia vertelt in gesprek met NRC Handelsblad: “Het is heel verleidelijk om aan het woord te zijn, bijvoorbeeld in De Wereld Draait Door. Wat er gebeurt is dat je op zo’n moment kiest voor het halffabrikaat waar je op dat moment in je meningsvorming zit. De mening van dat moment. Waar je het laatst met iemand over gepraat hebt, of wat je het laatst gelezen hebt. Vanaf dat moment ligt die mening van dat moment vast. Het maatschappelijk debat draait daardoor grotendeels om dat soort niet uit-geëvolueerde meninkjes. Het deed me ontzettend goed om daar niet meer de hele tijd aan mee te doen.”
Ze legt uit: “Het afgelopen jaar is me opgevallen dat ik het soms eens ben met hele rechtse mensen, soms met heel linkse en soms met niemand. De sleutel tot wereldvrede ligt erin dat je het niet met mensen eens hoeft te zijn om ze aardig te vinden. Dat is in deze tijd het grote probleem: je bent tégen vluchtelingen of vóór. Je bent tegen Zwarte Piet of vóór. En dan ben je dus wel of niet mijn tegenstander.”
De krant vraagt ook of ze dan stopt met aanschuiven bij Matthijs van Nieuwkerk. “Misschien op een andere manier, maar zeker niet meer zo intens. Ik zal vast opiniërend blijven. Dat zat ook volop in de Oudejaars. Maar ik wil minder hakketakken over mijn eigen gelijk. Want wij kunnen nu samen heftig discussiëren over de wereld, over Trump en Wilders. Misschien krijgt één van ons gelijk. Maar dan verandert er nog helemaal niks in de wereld. Gefeliciteerd met je eigen ronkende gelijkje: je hebt er alleen niets aan.”
Lees het hele gesprek op Blendle.